အႏုမွာအာနႏၵာ

Myanma Ancient Cultural Heritage Zone, Bagan, has over 2,000 religious edifices, mostly pagodas, stupas and temples. Out of those, the ... all » Ananda Temple, built by King Kyansittha in the 11th Century AD, is the most famous for its artistic and stylistic architectural designs.

The foundation plan of the Ananda is in the form of Perfect Greek Cross, which is in much contrast to others in Bagan.The 4 special chambers for the use of the Buddha are also a singnificant point of the strange foundation plan. In each of the chambers, one standing Buddha image, which is huge and is of carved with wood is a display of exquisite art. It is appreciable that in Bagan era, such huge wood logs were carried and carved to be kept in vertical position. Each Buddha image is 31 ft high and its pedestal is 8 ft high. The diameter of the head of the image is 5 ft. So, these images are the longest among other standing Buddha images in Bagan.

By standing at the very first entrance to the prayer hall, you can pay homage to the whole Buddha image without raising your head.

Especially, the standing Buddha image straight to the north archway seems to have stable face when you are near. The face gradually changes and seems to smile when you go backwards one step after another from the image. This proves how intelligent those people of Bagan era were and smart in the art of carving. Systematic management for lighting at the Ananda is so impressive that visitors have to have high appreciation for the standard of architecture of the time.

There is a space, which can give direct natural light to each face of the standing Buddha image. Although the images are in the innermost part of the temple, pilgrims and visitors can clearly pay homage to the image because of such idealistic lighting spaces. It seems to be managed for the pilgrims to show strong devotion and concentration while they pay homage to the Buddha

There are two inner corridors at the Ananda while you go around the temple, you may surely remark on the fact that Bagan people have excellent thoughts for lighting and creation of proper ventilation.

Because natural light can enter not only through two tiers of windows around the Ananda but also passages between two corridors.

Tags: Myanmar, Temples, Ananda

ဆက္ဖတ္ပါေနာ္...

ျပန္ေခါက္လိုက္ေနာ္...

အားမာန္ေပးတဲ႔ကဗ်ာေလးေတြ

ကိုယ္တိုင္မေရးတတ္လို႔ ဖတ္ဖူးတဲ႔ကဗ်ာေလးေတြ မွတ္မိသေလာက္
ခ်ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။


``ထိပ္ဆံုးသို႔´´

တစ္ေတာင္ေပၚတစ္ေတာင္ဆင္႔
ေတာင္အျမင္႔ပတ္ျခံရံ
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ႔
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေပသမို႔
ဖန္ဖန္ေလအားအင္ႏႈိးလို႔ရယ္
ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။

ခါတစ္ေလ တကယ္ပန္းတာေၾကာင္႔
ေတာ္ပါၿပီဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းကရပ္မယ္ၾကံ
အမွန္ေတာ႔ျဖစ္ႏိုင္ပါ႔မလား
စခဲ႔မိဟာေပါ႔။

တစ္ေန႔မွာဆံုးရာေရာက္ပါလိမ္႔
အားေလွ်ာ႔ကာဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔
စိတ္ႏြမ္းအသာေျဖလို႔
မာလာေငြကန္ေရေအးရယ္ႏွင္႔
ငွက္ေတးကိုအာ႐ံုဆင္လို႔
မူတစ္သြင္အားအင္သစ္လိုက္ပါ႔
ခ်စ္ဖြယ္လူသား။


ေငြတာရီ

ဒီကဗ်ာကေတာ႔ဖတ္ဖူးတယ္ဆိုတာထက္ က်က္ဖူးတယ္လို႔ေျပာရမွာပါ။
ကေလးတုန္းက ေက်ာင္းစာအေနနဲ႔ေအာ္ေအာ္ျပီးက်က္ခဲ႔ကဗ်ာပါ။
အဲ႔ဒီတုန္းက အဓိပၸာယ္ေတာင္ေသခ်ာမစဥ္းစားပဲ က်က္ခဲ႔ေပမယ္႔
ဘ၀ဆိုတဲ႔ေက်ာင္းမွာေတာ႔ ဒီကဗ်ာဟာ စကားေျပျပန္စရာမလိုေအာင္
မွတ္မိေနခဲ႔ပါျပီ။



``ပ်ဥ္းမငုတ္တို´´

ဖုထစ္႐ြတ္တြ၊ ငွက္လင္းတသို႔
ပ်ဥ္းမငုတ္တို၊ သက္က်ားအိုသည္
ကုန္းမိုထက္တြင္၊ တစ္ပင္တည္း။

ခြဆံုအေကြး၊ သစ္ေခါင္းေဆြးလည္း
အေဖးတက္လာ၊ အိုင္းအမာတို႔
က်ယ္စြာဟက္ပက္၊ ျခအိမ္ပ်က္။

ကုန္းမိုကမ္းပါး၊ ေျမပက္ၾကားတြင္
စစ္သားခေမာက္၊ ပိန္ေျခာက္ေျခာက္လည္း
စစ္ေရာက္စခန္းလက္ျပညႊန္း။

ထိုပင္ငုတ္တို၊ ပ်ဥ္းမအိုသည္
စစ္ကိုလည္းၾကံဳ၊ ျခအံုလည္းျဖစ္
ဓါးထစ္လည္းခံ၊ ေနလွ်ံလည္းတိုက္
ေလျပင္းခိုက္လ်က္၊ မငိုက္ဦးေခါင္း
ေႏြသစ္ေလာင္းေသာ္
႐ြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ၊ ႐ြက္သစ္ေ၀၍
ေလျပည္ထဲတြင္၊ ငယ္႐ုပ္ဆင္သည္
အသင္ေယာက်ၤားေကာင္းတကား။


မင္းသု၀ဏ္



``ရဲခဲ႔သည္ပါ႔´´

ျမစ္တန္းမွာတဲ႔ ေလၾကမ္းဆင္
ထန္လိုက္ေလ ေလမုန္တိုင္း
လႈိင္းကေဘာင္ဘင္။

တစ္လႈိင္းထြက္ တစ္လႈိင္း၀င္၊ ေဗဒါခင္ျဖစ္နဲ
ေရလႈိင္းဗလေပြနဲ႔
မုန္တိုင္းေလ ေရတစ္႐ိုးမွာ၊ စိုး႐ြံ႕မွာပဲ။

ျမစ္႐ိုးမွာတဲ႔ မိုးသက္ဆင္
လွ်က္ၾကိဳးပ်ံမိုးသံထစ္
မိုးစစ္ဘုရင္။

မိုးညစ္လို႔ျမစ္မျမင္ ေဗဒါခင္ျဖစ္နဲ
ေရလႈိင္းဗလေပြနဲ႔
မိုးသက္ေလ ေရတစ္႐ိုးမွာ၊ စိုး႐ြံ႕မွာပဲ။

စိုးမ႐ြံ႕တြန္႔မတုန္
မိုးႏွင္႔ေလေရ႐ႈပ္ေထြး၊ ေ႐ြးမွ်မျဖံဳ
ဆန္လိုက္ျပန္တုန္၊ စုန္လိုက္ျပန္ရ
ေခါက္ေပါင္းမေရနိုင္လို႔
ေဗဒါခိုင္သည္ျမစ္ထဲ၊ ရဲခဲ႔သည္ပါ႔။

ေဇာ္ဂ်ီ


``မာန္´´

အ႐ြက္အတံ
အႏွံအသီး
ဖ်က္ဆီး႐ံုမွ်
အားမရေသး
ပင္မကိုျဖတ္
အေသသတ္လည္း
မားမတ္ညႊန္႔ေ၀
ေခါင္းေထာင္ေနအံ႔
ေရေသာက္ျမစ္မွ
လူးလြန္႔ထကာ
ခက္မ႐ွင္သန္ေနအံုးမည္။


ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)




မီးရဲရဲမွာကင္
ေပေပၚတင္တူနဲ႔ထု
ဒုကၡရဲ႕ ၾကည္စားမႈေတြထဲ
အေနရဲစြာျဖတ္သန္း
ဒဏ္ရာကိုပန္းလိုနမ္းျပီးမွ
အၾကမ္းထည္ဘ၀ကုန္ဆံုး
သံမဏိအားလံုးဓါးျဖစ္လာမယ္။

ဒီကဗ်ာကေတာ႔ မဂၢဇင္း၀တၳဳတိုတစ္ပုဒ္ထဲမွာဖတ္ခဲ႔ဖူးတာလို႔ထင္ပါတယ္။
ေခါင္းစဥ္ေရာေရးသူပါမသိေတာ႔ေပမယ္႔အထုအေထာင္းခံရတဲ႔အခါတိုင္း
ျပန္ျပန္႐ြတ္မိလို႔ မွတ္မိေနတဲ႔ကဗ်ာပါ။ဒါေပမယ္႔ ``ဓါးမျဖစ္ခင္ ငါေတာ႔ျပာျဖစ္ရခ်ည္ရဲ႕ ´´လို႔ေတြးခဲ႔ဖူးတာလည္းအခါခါပါပဲေလ...။

ဆက္ဖတ္ပါေနာ္...

ျပန္ေခါက္လိုက္ေနာ္...

ကဗ်ာျဖစ္ေစသတည္း...

စာမေရးတတ္ေပသိ
ကလိရတာ၀ါသနာပါေလေတာ႔
ဘေလာ႔ဂ္လုပ္ခဲ႔မိတယ္။

လာလည္တဲ႔မိတ္ေဆြတို႔က
ပို႔စ္အသစ္တင္ပါဗ်ိဳ႕ ..တဲ႔
တို႔ကေတာ႔စိတ္ညစ္တယ္
ဘာေရးရမယ္မသိဘူး။

အခုမွခက္ျပီကြယ္
အရပ္တကာလည္စားခဲ႔ျပီး
ကိုယ္႔အိမ္မယ္အလည္ေရာက္သခိုက္
ေရတိုက္ေဖာ္ေတာင္္မရတဲ႔အိမ္႐ွင္ဘ၀
မ်က္ႏွာျပဖို႔ေတာ႔ခက္ေနၿပီ။

ခက္ေနလို႔မျပီးေသး
ေရးေတာ႔ေရးရမယ္
ေတြးလိုက္စမ္းကြယ္။

ေခြးခ်စ္သူ ညီမေလးေတာင္
႐ိုးသားစြာကေလးအေတြးနဲ႔
ခ်စ္စရာေလးေတြေရးတတ္ေသးတယ။္

ေတြးတတ္သူအလြယ္ကေလးေပမယ္႔
မေရးတတ္သူ idea ႐ွားေလေတာ႔
ခက္ပါေပ႔ ပီေက ရယ္။

ထက္ျမက္တဲ႔ နည္းပညာ ေတြ
မွ်ေ၀ တဲ႔ ဆရာ က၀ိိတို႔ကိုလည္း
အားက်ပါဘိေတာ႔တယ္။

ခ်စ္မယ္ေနာ္ ရဲ႕ ဂြီေဂၚ လို
ေပ်ာ္စရာေတြတင္ဆက္ရန္လည္း
ေမြးရာပါဟာသၪာဏ္က
မ႐ွင္သန္လွျပန္ဘူး။

ၾကံၾကံဖန္ဖန္ အေတြးအျမင္နဲ႔
၀ကၤပါ ညီမေလးလိုလည္း
အဆန္းတၾကယ္စိတ္ကူးက
မၾကြယ္၀လွပါဘူး။

ဘ၀တစ္ခုေ႐ြ႕လ်ားဖို႔
လိုအပ္တာသူငယ္ခ်င္းပါ ဆိုတဲ႔
ကဗ်ာခ်စ္သူ ေလးေတြလို
ႏွစ္သက္ဖြယ္ ကဗ်ာလမ္း တစ္ေလွ်ာက္
တို႔လည္းေလွ်ာက္ခ်င္တာေပါ႔ကြယ္။

စာ၊ ကဗ်ာမေရးတတ္ေပမယ္႔
နည္းပညာရွာေဖြသိခ်င္လို႔
ဘေလာ႔ဂ္မိတဲ႔ ကိုငေတ လို
ကိုယ္႔ ကိုယ္ကိုအ႐ွိန္သတ္ရတဲ႔အထိ
တို႔လည္းေရးတတ္ခ်င္လွတယ္။

ေရးျဖစ္မယ္႔ စာတစ္ပုဒ္ကိုေတာ႔
ဇီးကြက္ ရဲ႕ ဘေလာ႔ဂ္သတင္းမွာ
အတင္းအျဖစ္ပါခ်င္ေသးတယ္။

သီခ်င္းၾကိဳက္တဲ႔ dilo အတြက္
၀က္၀ံေလးေတြ႐ွာေပးခ်င္ေသးတယ္။

ငယ္ကတည္းက ဇ မေသးတဲ႔
ႏွစ္ပါးသြားေလးကခ်င္တဲ႔ နွင္းဆီ လို
ဟိုအတိတ္အေၾကာင္းေတြ
ျပန္ေျပာင္းေရးရင္ေကာင္းမလား။

ရင္ထဲမွာေတးထားသမွ်
ဘေလာ႔ဂ္မွာေၾကြးေတာင္းေနေသာ
ခုတေလာ ေပါေပါေနတဲ႔ ေကာင္မေလး လို
မုန္႔ေကြ်းျပီး ဆုမြန္ေကာင္း
တို႔မ်ားလည္းေတာင္းခ်င္ပါရဲ႕။

ရြာသားေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ရင္ခုန္သံလို
စိတ္ကူးေလးခ်န္ထား႐ံုနဲ႔
ဘာမွမဆံုး႐ံွဳးဘူးဆိုရင္ေတာ႔
အာဃာတေတြေမ႔ေဖ်ာက္ လို႔
ေပ်ာ္စ႐ာကမၻာ ေလးတည္ေဆာက္ခ်င္ပါတယ္။

အဲ႔ဒီလိုေယာက္ယက္ခက္အေတြးေတြနဲ႔
ေရးမယ္လို႔ဟန္ေရးျပေပမယ္႔
မရႏိုင္တဲ႔အဆံုးမွာ ညံ႔ဖ်င္းတဲ႔ကိုယ္႔ကိုယ္ကို
နဘန္သာက်င္းခ်င္ေတာ႔တယ္ မွ်ားျပာ ရယ္။

ထားပါေတာ႔ေလ ၾကိဳက္တာေရးပါဆိုတဲ႔
ဆရာရန္ က ေတာ႔ေခြးခ်င္းကိုက္တာေတာင္
ျမင္သာေအာင္ေရးႏိုင္ရင္ပို႔စ္ေကာင္းျဖစ္သတဲ႔။

ကဲ.. ဒီလိုဆိုရင္ေတာ႔
ေျပာေနၾကာေရာ႔မယ္
ဂါထာစံုမန္းမွဳတ္လို႔
မွန္းသမ္းကာရမ္းတုတ္လိုက္မယ္
္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေစသတည္း...။

ေလွ်ာက္သြားခဲ႔ဖူးတဲ႔မိတ္ေဆြမ်ားနဲ႔ ေရာက္လာခဲ႔ဖူးတဲ႔မိတ္သဟာမ်ား
အားလံုးအတြက္အမွတ္တရပါ။
က်န္ရစ္ခဲ႔သူမ်ားမွာ ကာရန္မ႐ွာတတ္ေတာ႔ပါသျဖင္႔ခ်န္လွပ္ခဲ႔ရျခင္း
သာျဖစ္ပါေၾကာင္း....။

ဆက္ဖတ္ပါေနာ္...

ျပန္ေခါက္လိုက္ေနာ္...